Ένας ποδοσφαιριστής ο οποίος έχει γράψει τη δική του ιστορία στον Απόλλωνα είναι ο Χριστάκης Φασουλής.
Ο γεννηθείς το 1944, εκ Πάχνας ορμώμενος, ποδοσφαιριστής μας ήταν ένα από τα αγαπητά παιδιά του Απόλλωνα, ο οποίος διέπρεψε με τη φανέλα της ομάδας μας τη δεκαετία του 60, συνδέοντας το όνομα του με τις δύο πρώτες κατακτήσεις κυπέλλου 1965/66 και 1966/67, όντας βασικός και στους 2 αυτούς ιστορικούς αγώνες.
Ποδοσφαιριστής, με μικρό μεν το δέμας, αλλά πραγματικός γίγαντας δε στο γήπεδο, χαρακτηριζόταν από ασύγκριτο δυναμισμό και αυταπάρνηση!
Διακρινόταν για την μαχητικότητα και το δυνατό παιγνίδι του και ξεχείλιζε πάντα από πάθος, ψυχή και νεύρο, νιώθοντας μεγάλη τιμή κάθε φορά που φορούσε την κυανόλευκη στολή.
Αμυντικός στο δεξιό άκρο της άμυνας έκανε πολλούς επιθετικούς να δεινοπαθήσουν αλλά συνάμα και να τον παραδεχτούν αφού κολλούσε σαν βεντούζα στους αντίπαλους επιθετικούς και δεν τους άφηνε να πάρουν ανάσα!
Σταμάτησε το ποδόσφαιρο σε ηλικία μόλις 27 ετών και ο λόγος που τον οδήγησε να «κρεμάσει» τα ποδοσφαιρικά παπούτσια του είναι πραγματικά άξιος αναφοράς! Σύμφωνα με τον αδελφότεκνο του Χαμπή Φασουλή, ο οποίος διετέλεσε παλαιότερα πρόεδρος του ΠΑ.ΣΥ.ΦΙ Απόλλωνα, ο Χριστάκης Φασουλής είχε ένα τραυματισμό που τον κράτησε για κάποιο χρονικό διάστημα μακριά από τους αγωνιστικούς χώρους. Όταν επανήλθε στις προπονήσεις διέκρινε ότι ο νεαρός ποδοσφαιριστής που τον αντικατέστησε, παίζοντας στο δεξιό άκρο της άμυνας, ήταν καλύτερος ποδοσφαιριστής από τον ίδιο. Αυτό τον οδήγησε στο να ανακοινώσει στους αρμοδίους της ομάδας ότι κρεμάει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια!
Αγωνίστηκε 4 φορές στην Ευρώπη με τη φανέλα του Απόλλωνα, στους αγώνες με Στάνταρ Λιέγης Βελγίου και Βάσας Βουδαπέστης οι οποίοι διεξήχθηκαν και οι 4 αγώνες εκτός έδρας!
Ο Φασουλής πανηγύρισε ένα και μοναδικό γκολ με την «κυανόλευκη» την περίοδο 1966/67 αλλά ήταν σημαντικό γκολ αφού επιτεύχθηκε εκτός έδρας και ήταν το νικητήριο με 2-1 (το άλλο γκολ ο Δημητράκης Αντωνίου, Πίου-Πίου) επί του μετέπειτα πρωταθλητή Κύπρου Ολυμπιακού!
Ο Χριστάκης Φασουλής απεβίωσε, σε ηλικία μόλις 49 ετών, το 1993 νικημένος από την επάρατη νόσο.
