Ήταν καλοκαίρι του 1996 όταν στο ρόστερ της ομάδας προστέθηκε ένας Αλβανός αμυντικός και μάλιστα προερχόμενος από μια σπουδαία και ιστορική ευρωπαϊκή ομάδα την Σέλτικ.
Το όνομα αυτό Ρούντι Βάτα, εν ενεργεία διεθνής μέσος που αγωνιζόταν με την ίδια ευχέρεια και ως, λιμπέρο και ο οποίος από τα πρώτα κιόλας παιχνίδια με την «κυανόλευκη» φανέλα έδωσε τα διαπιστευτήρια του.
Εγκεφαλικός ποδοσφαιριστής, με πολύ καλά σωματικά προσόντα στα δύο χρόνια παρουσίας του στον Θρύλο, βοήθησε σε τεράστιο βαθμό, κατατάσσοντας το όνομα του στη λίστα με τους κορυφαίους «λεγεωνάριους» που αγωνίστηκαν ποτέ στην ομάδα μας.
Πενήντα παρουσίες με την φανέλα με τον «Θεό» στο στήθος εννέα γκολ, ο Βάτα αγάπησε και αγαπήθηκε στη Λεμεσό εξού και σε πολλές μετέπειτα συνεντεύξεις του μιλούσε πάντα με τα καλυτέρα λόγια για το πέρασμα του από την ομάδα μας.
Επόμενος σταθμός στην καριέρα του ήταν η Ένερκι Κότππους, όπου αγωνίστηκε για μια τριετία ενώ ταυτόχρονα παρέλαβε και το περιβραχιόνιο του αρχηγού της Εθνικής του. Αγωνίστηκε επίσης στην Άλεν για ένα χρόνο, επαναπατρίστηκε το 2002 φορώντας την φανέλα των Τιράνων, ενώ η ποδοσφαιρική του περιπλάνηση έφτασε μέχρι την Ιαπωνία αφού έπαιξε ποδόσφαιρο για λογαριασμό της Γιοκαχόμα.
Λίγο πριν το τέλος της καριέρα του, βρέθηκε και πάλι στην αγαπημένη του Σκωτία και στην Σεντ Τζόνστον για να κλείσει τον κύκλο του ως ποδοσφαιριστής στην Παρτιζάνι ομάδα της πατρίδος το καλοκαίρι του 2005. Φόρεσε συνολικά 59 φορές την φανέλα της Εθνικής Αλβανίας σκοράροντας πέντε γκολ, ενώ τα τελευταία χρόνια ασχολείται τόσο ως ατζέντης αλλά και προπονητής ποδοσφαίρου.
