Θεωρείται δίκαια ως ένας από τους κορυφαίους «λεγεωνάριους» που φόρεσαν ποτέ την «κυανόλευκη» φανέλα.
Ντελικάτος φορ, με φονικό ένστικτο αλλά και απίστευτη τεχνική κατάρτιση, ο Σλάτζαν Τσέποβιτς άφησε το δικό του ανεξίτηλο στίγμα στην ομάδα μας και τα επιτεύγματα του μέχρι και σήμερα μνημονεύονται από τους οπαδούς μας!
Στην πιο κάτω συνέντευξη ο θρυλικός κανονιέρης Σλάτζιαν Τσέποβιτς ανοίγει την καρδιά του και εξιστορεί στο Apollon1954 Retro Stories τα βιώματά του αγωνιζόμενος με την «κυανόλευκη» φανέλα, παραθέτοντας τις δικές του αναμνήσεις από την πορεία του στον αγαπημένο του Απόλλωνα.
Σήμερα θα αναρτήσουμε το πρώτο μέρος της συνέντευξης Τσέποβιτς και αύριο το δεύτερο μέρος.
ΕΝ ΡΙΠΗ ΟΦΘΑΛΜΟΥ:
ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕΣ: Γεννήθηκα στις 5 Δεκεμβρίου 1965 στην πόλη Priboj που βρίσκεται στην περιοχή Zlatibor της Νοτιοδυτικής Σερβίας.
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ: Παντρεμένος με τρία παιδιά τον Στέφαν, τον Μάρκο και μια κόρη.
ΤΙ ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΚΟΥΓΕΣ ΟΤΑΝ ΗΣΟΥΝ ΕΦΗΒΟΣ: Μουσική ροκ και παλιά παραδοσιακή Σερβική μουσική.
Η ΠΙΟ ΣΥΧΝΗ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΣΟΥ: Να είμαι καλός και τίμιος άνθρωπος.
ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΧΡΩΜΑ ΚΑΙ ΑΡΙΘΜΟΣ: Νούμερο 9 και χρώματα μαύρο-άσπρο λόγω Παρτιζάν και μπλέ-άσπρο λόγω Απόλλωνα.
ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΦΑΓΗΤΟ: Σέρβικο παραδοσιακό φαγητό.
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΔΕΙ: Πολεμικά έργα ιδιαίτερα με παρτιζάνους.
ΧΟΜΠΙ Η ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΑΘΛΗΜΑ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ: Μπάσκετ, βόλεϊ, waterpolo.
ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΓΛΥΚΟ: Σοκολάτες.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΕΘΝΗ ΧΩΡΟ ΠΟΥ ΘΑ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ: Νόβα Τζόκοβιτς και Μάικλ Τζόρνταν.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΗ ΑΞΙΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ: Καλοσύνη.
ΤΡΙΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΠΟΥ ΣΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΥΝ: Τίμιος, αληθινός, ντόπρος.
ΤΙ ΣΙΧΑΙΝΕΣΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ: Την ψευτιά και την διπλοπροσωπία.
ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΣΕ «ΕΣΠΡΩΞΕ» ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙΣ ΚΑΡΙΕΡΑ
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗ; Ο πρώτος άνθρωπος που αναγνώρισε το ταλέντο μου ήταν ένας άσημος προπονητής με το όνομα Γιοβάνοβιτς ο οποίος με προέτρεψε να ακολουθήσω ποδοσφαιρική καριέρα.
ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΣΟΥ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΤΙΖΑΝ ΚΑΙ ΤΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΣΟΥ ΕΔΩΣΕ;
Ο πρώτος μου προπονητής στην Παρτιζάν ήταν ο Μίλος Μιλουτίνοβιτς ένας από τους πιο ταλαντούχους παίκτες στην ιστορία της Γιουγκοσλαβίας και η συμβουλή που μου έδωσε είναι να πιστεύω πάντοτε στις δυνατότητες μου και να μην τα παρατώ ποτέ.
ΤΙ ΘΥΜΑΣΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΤΗ ΦΑΝΕΛΑ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ; ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΤΙ ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΕΣ ΛΙΓΕΣ ΩΡΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΦΙΞΗ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ; Θυμάμαι ότι έκανα το ντεμπούτο μου με τη φανέλα του Απόλλωνα στη Λάρνακα κόντρα σε μια ομάδα που φορούσε κίτρινες φανέλες αλλά δεν θυμάμαι το όνομα της ομάδας (εννοούσε την ΕΠΑ). Όχι δεν αληθεύει το γεγονός αυτό! Δεν ήρθα απευθείας από το αεροδρόμιο στο γήπεδο και αγωνίστηκα κόντρα στην ΕΠΑ.
Η αλήθεια είναι ότι είχα ειδοποιηθεί από τον Απόλλωνα να έρθω άμεσα στην Κύπρο για τις υπογραφές του συμβολαίου μου και είχα έρθει 2 μέρες πριν τον συγκεκριμένο αγώνα στην Κύπρο προλαβαίνοντας να προπονηθώ μόλις μια φορά με τους νέους μου συμπαίκτες! Αυτό που θυμάμαι από τον αγώνα είναι ότι είχα πολύ καλή απόδοση παρά το γεγονός ότι δεν σκόραρα και αν θυμάμαι καλά για πρώτο αγώνα είχα πολύ καλή συνεργασία με τους συμπαίκτες μου δημιουργώντας 2-3 γκολ!
ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΗΚΕΣ ΜΟΝΟ ΜΕ 2 ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ, ΤΟΝ ΦΕΡΝΕΡ ΚΑΙ ΤΟΝ ΖΙΒΑΝΤΙΝΟΒΙΤΣ ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ. ΠΕΣ ΜΑΣ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ; Για τον Φέρνερ θα πω ότι ήταν ένας πολύ καλός προπονητής αλλά και άνθρωπος που είχε όλα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν ένα Γερμανό προπονητή με αυστηρή πειθαρχεία που ήθελε πάντα να ακολουθούνται κατά γράμμα οι οδηγίες του. Ήταν προπονητής με έντονη προσωπικότητα και μεθοδικότητα στη δουλειά του που χειριζόταν πάντοτε όλους τους ποδοσφαιριστές με δίκαιο τρόπο και αξιοπρέπεια καταφέρνοντας να πάρει το μάξιμουμ από τον κάθε ποδοσφαιριστή. Τα επιτεύγματα του στα 4 χρόνια θητείας του στον Απόλλωνα στις εγχώριες διοργανώσεις αλλά και στην Ευρώπη αποδεικνύουν την αξία του ως προπονητής. Προσωπικά μαζί του είχα πολύ καλή σχέση και συνεργασία και ήταν ένας προπονητής που πάντοτε πίστευε στις ποδοσφαιρικές μου ικανότητες.
Αναφορικά με τον Ζιβαντίνοβιτς επειδή έχω μάθει πάντοτε να λέω την άποψη μου χωρίς φόβο αυτό θα κάνω και τώρα και ότι είναι συμπατριώτης μου δεν έχει καμία σημασία! Είναι ένας προπονητής που είχε έρθει στον Απόλλωνα στα μέσα της περιόδου 1994/95 μετά τη φυγή του Φέρνερ και αφού στο μεσοδιάστημα είχε αναλάβει χρέη υπηρεσιακού προπονητή ο Μπράνκο Ράντοβιτς. Στον Απόλλωνα αν δεν κάνω λάθος μόνο 2-3 μήνες κάθισε στον πάγκο αφού μετά την πρόκριση μας στον τελικό του κυπέλλου αποδεσμεύτηκε από τη διοίκηση!
Θα μπορούσα να αναφέρω συγκεκριμένα περιστατικά για τον Ζιβαντίνοβιτς αλλά δεν θα το κάνω και θα αρκεστώ στα εξής. Ήταν ένας προπονητής που δεν θεωρώ ότι είχε ιδιαίτερες προπονητικές ικανότητες. Ήταν ένας άνθρωπος επιδειξίας που η προτεραιότητα του ήταν να περνάει καλά να βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος και ο οποίος σε κάθε περίπτωση έβαζε πάντοτε τον εαυτό του πάνω απ’ όλα! Του άρεσε το πολύ μπλα-μπλα και τα ωραία λόγια και ήταν καλός στην ανάλυση και στη θεωρία αλλά υστερούσε στην πράξη!
ΠΟΙΑ ΗΤΑΝ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΙ ΠΟΙΑ Η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΣΟΥ ΣΤΙΓΜΗ ΜΕ ΤΗ ΦΑΝΕΛΑ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ; Κατ’ αρχήν νιώθω την ανάγκη να πω ότι πέρασα 4 ονειρικά χρόνια στον Απόλλωνα. Ένιωθα εδώ στην Κύπρο πραγματικά σαν βασιλιάς ήμουν καθολικά αποδεκτός από όλο τον κόσμο του Απόλλωνα και η αγάπη και η λατρεία των Απολλωνιστών προς το πρόσωπο μου ήταν κάτι το ανεπανάληπτο!
Η καλύτερη μου στιγμή στον Απόλλωνα ήταν ασφαλώς η κατάκτηση του πρωταθλήματος στη δεύτερη μου χρονιά και ο τρόπος που επιτεύχθηκε στο τελευταίο λεπτό στον τελευταίο αγώνα με την Ομόνοια το έκανε ακόμη πιο γλυκό! Η απίστευτη στήριξη του κόσμου όλη εκείνη τη χρονιά σε όλα ανεξαιρέτως τα γήπεδα αλλά και οι αναμνήσεις από τις εκδηλώσεις και τους πανηγυρισμούς του κόσμου του Απόλλωνα μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος είναι ακόμη νωπές στην μνήμη μου και θα με συνοδεύουν μια ζωή!
Επειδή πολλοί θα θεωρήσουν ότι η χειρότερη μου στιγμή ήταν όταν ο Απόλλωνας μέσα σε 15 μέρες έχασε πρωτάθλημα και κύπελλο θα πω όχι! Σίγουρα υπήρξε φυσιολογικά απογοήτευση με την απώλεια των 2 τίτλων αλλά επειδή ήταν η πρώτη μου χρονιά στον Απόλλωνα ήμουν σίγουρος επειδή πίστευα στις δυνατότητες της ομάδας ότι την επόμενη χρονιά αν συνεχίζαμε με το ίδιο πάθος και θέληση και είμαστε συγκεντρωμένοι στο στόχο η κατάκτηση του πρωταθλήματος θα ήταν δεδομένη όπως και έγινε!
Συμπληρωματικά για να απαντήσω στο ερώτημα σου χειρότερη μου στιγμή ήταν κάθε φορά που έχανε ο Απόλλωνας!
Η ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΣΟΥ ΩΣ ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ ΣΚΟΡΕΡ ΤΟΥ ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΣΟΥ ΣΤΙΓΜΕΣ ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ; Ποτέ μου σε όποια ομάδα κι αν αγωνίστηκα δεν έβαζα τις προσωπικές μου φιλοδοξίες πάνω από την ομάδα. Προτιμώ χίλιες φορές να μην σκοράρω και να κερδίσει η ομάδα μου παρά να σκοράρω 3 γκολ και να χάσει η ομάδα μου! Δεν θα μπορούσα σε καμία περίπτωση να θεωρήσω την ανάδειξη μου ως κορυφαίος σκόρερ του παγκυπρίου πρωταθλήματος ως μια από τις καλύτερες μου στιγμές στον Απόλλωνα από τη στιγμή που η ομάδα εκείνη την συγκεκριμένη χρονιά απέτυχε και στους 2 στόχους της και μέσα σε 15 μέρες έχασε πρωτάθλημα και κύπελλο!
ΠΟΙΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΘΥΜΑΣΑΙ ΠΙΟ ΕΝΤΟΝΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΙΕΡΑ ΣΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ; Θυμάμαι πολύ έντονα τον εκτός έδρας ευρωπαϊκό αγώνα μας κόντρα στη Σιόν και τον οδυνηρό τρόπο που βιώσαμε τον αποκλεισμό αφού μέχρι τις καθυστερήσεις κρατούσαμε την πρόκριση στα χέρια μας μια πρόκριση που φάνταζε εκτός πραγματικότητας. Θυμάμαι είχα πετύχει το γκολ της πρόκρισης και 1-2 λεπτά πριν το τέλος του αγώνα ο κ. Ράντοβιτς με έκανε αλλαγή. Μετά το τέλος του αγώνα ο κ. Ράντοβιτς με πλησίασε και μου εκμυστηρεύτηκε ότι ήταν λάθος η κίνηση του να με αποσύρει από τον αγώνα! Ακόμα ένα αγώνα που θυμάμαι έντονα είναι ένα αγώνα εκτός έδρας με τη Νέα Σαλαμίνα που ο αμυντικός που με μάρκαρε, ένας Πολωνός, (εννοεί τον Πασιένκα), μου έσπασε σε 2 σημεία την μύτη μου. Στην ανάπαυλα του ημιχρόνου ο γιατρός της ομάδας αφού με εξέτασε συνέστησε στον προπονητή ότι δεν μπορούσα να συνεχίσω και θα έπρεπε να αντικατασταθώ! Παρά τους έντονους πόνους δεν δέχτηκα να γίνω αλλαγή και με δική μου ευθύνη συνέχισα στο δεύτερο ημίχρονο όμως ξανά ο ίδιος παίκτης μου ξαναέσπασε τη μύτη στο ίδιο σημείο!
ΠΟΙΑ ΗΤΑΝ ΤΑ ΔΥΝΑΤΑ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΤΑ ΑΔΥΝΑΤΑ ΣΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΩΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗΣ; Οι αδυναμίες μου ήταν ότι δεν ήμουν φουλ επαγγελματίας γιατί δεν ακολουθούσα την καλύτερη διατροφή ενώ στις προπονήσεις ίσως ήμουν λίγο τεμπέλης (γέλια)! Στα προτερήματα μου αρχικά θα πω ότι ήμουν εξίσου ικανός και με τα 2 πόδια. Θα πρέπει να σου αναφέρω ότι αρχικά ήμουν καθαρόαιμος αριστεροπόδαρος όμως λόγω κάποιου τραυματισμού στο αριστερό μου πόδι αναγκάστηκα να μάθω να παίζω και με το δεξί μου πόδι εξίσου καλά.
Τα δυνατά μου στοιχεία ήταν ότι μυριζόμουν εύκολα το γκολ, είχα πολύ καλές τοποθετήσεις και μπορούσα να προβλέψω τη συνέχεια της φάσης κάτι που μου επέτρεπε να βρίσκομαι ένα βήμα μπροστά από τους αντιπάλους.
Λόγω της ικανότητας που είχα και με τα 2 πόδια μπορούσα να ξεγελώ τους αντιπάλους «κόβοντας» την μπάλα από το δεξί στο αριστερό μου πόδι και ανάποδα κάτι που θεωρώ ήταν το σήμα κατατεθέν μου.
Επίσης προτέρημα μου ήταν ότι δεν ήμουν στατικός ποδοσφαιριστής αλλά είχα την ικανότητα να κινούμε και εκτός περιοχής και να δημιουργώ ρήγματα και αυτό μου επέτρεπε να σκοράρω με ποικίλους τρόπους.
Κάτι τελευταίο που νιώθω την ανάγκη να το τονίσω είναι ότι ποτέ δεν ήμουν ατομιστής ποδοσφαιριστής αντίθετα ήμουν ομαδικός και πολλές φορές δημιουργούσα για τους συμπαίκτες μου γιατί πάντα πρωταρχικό μου μέλημα ήταν η ομάδα και όχι ο Σλάτζιαν!
ΠΟΙΟ ΗΤΑΝ ΤΟ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ ΓΚΟΛ ΠΟΥ ΣΚΟΡΑΡΕΣ ΜΕ ΤΗ ΦΑΝΕΛΑ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΚΑΙ ΠΟΙΟ ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ; Χμ… Δύσκολη ερώτηση….έχουν περάσει αρκετά χρόνια και η μνήμη δεν βοηθά αλλά θυμάμαι έντονα ένα ωραίο γκολ κόντρα στον Άρη. Ήταν μια σόλο ενέργεια, μέσα σ’ ένα λασπωμένο γήπεδο, φεύγοντας λίγο μπροστά από το κέντρο του γηπέδου και φτάνοντας μέσα στην περιοχή με 3-4 ποδοσφαιριστές του Άρη να προσπαθούν να με ανακόψουν κατάφερα να σκοράρω πλασάροντας υποδειγματικά!
Τα πιο σημαντικά μου γκολ ήταν αναμφίβολα τα 2 ευρωπαϊκά μου γκολ κόντρα στην Βατς. Ήταν 2 γκολ όμορφα σε εκτέλεση όμως είχαν τεράστια σημασία γιατί είχα σκοράρει τα πρώτα 2 καθοριστικά γκολ που οδήγησαν τον αγώνα στην παράταση και μετέπειτα στην μεγάλη πρόκριση για την ομάδα μας επί της Βατς.
ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙΣ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΠΙΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΞΑΝΑΠΑΙΞΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟ ΠΑΙΓΝΙΔΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ, ΘΕΛΟΝΤΑΣ ΝΑ ΤΟ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ, ΠΟΙΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ; Δύο παιγνίδια θα έλεγα. Το ένα είναι ο τελικός πρωταθλήματος με την Ομόνοια όπου ηττηθήκαμε με 2-0 και χάσαμε το πρωτάθλημα και το δεύτερο είναι ο τελικός κυπέλλου με το ΑΠΟΕΛ το 1995 όταν μέσα στο Τσίρειο και παρότι προηγηθήκαμε νωρίς στο σκορ εντούτοις χάσαμε το τρόπαιο από μια ομάδα που είμαστε καταφανώς καλύτεροι όμως δεν δείξαμε την ανωτερότητα μας εντός του γηπέδου εκείνη την νύχτα.
