Ο μικρότερος των αδελφών Γιαννάκη και Κωστάκη Βασιλειάδη, ο Κόκος Βασιλειάδης, παρά το γεγονός ότι δεν έχει να επιδείξει τη ζηλευτή καριέρα και τα επιτεύγματα των μεγαλύτερων αδελφών του, εντούτοις αγωνίστηκε με επιτυχία στον Απόλλωνα για δύο περιόδους, 1970/71 και 1971/72 και βοήθησε κι αυτός με το δικό του τρόπο, την δεκαετία του ’70, την ομάδα μας στην προσπάθεια της να ανεβάσει επίπεδο και να μπει σφήνα στους μεγάλους του κυπριακού ποδοσφαίρου.
Ψηλός, γεροδεμένος, ο Κόκος Βασιλειάδης αγωνιζόταν στη θέση του κεντρικού αμυντικού και ήταν μια ασφάλεια στην άμυνα του Απόλλωνα.
Ποδοσφαιριστής πειθαρχημένος που ξεχώριζε για τη μαχητικότητα και το πάθος του ο Κόκος Βασιλειάδης ήξερε πάντα με «καθαρό» τρόπο να περιορίζει τους προσωπικούς του αντιπάλους παίζοντας πρώτα με το μυαλό και μετά με τα πόδια και παρά το γεγονός ότι δεν διέθετε ταχύτητα είχε ένα εξαιρετικό τρόπο να διαβάζει το παιγνίδι και να αποσοβεί επικίνδυνες φάσεις εν τη γενέσει τους.
Ποδοσφαιριστής σεμνός με χαμηλό προφίλ ουδέποτε δημιούργησε το παραμικρό πρόβλημα στην ομάδα παρουσιάζοντας πάντοτε μια αξιοθαύμαστη σταθερότητα στην απόδοση του δίνοντας όποτε χρειαστεί και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεων του για τον Απόλλωνα γι’ αυτό και οι παλαιότεροι τον θυμούνται και τον σέβονται για ότι πρόσφερε στην ομάδα μας.
