«Θυμάμαι ότι στο παιγνίδι Απόλλων- Ανόρθωση την περίοδο 1990/91 το γήπεδο ήταν ασφυκτικά γεμάτο, επικρατούσε έντονα ο φανατισμός ανάμεσα στους οπαδούς των δύο ομάδων στις κερκίδες ενώ μέσα στο γήπεδο έπεφταν κορμιά, συνεχείς αντιπαραθέσεις, δύναμη, πάθος και δυνατά μαρκαρίσματα που πολλές φορές ξεπερνούσαν τα αθλητοπρεπή πλαίσια.
Η Ανόρθωση είχε μια πολύ καλή πλειάδα κυπρίων αλλά κυρίως ξένων ποδοσφαιριστών, όπως οι Κοστόφ και Ομπίκου. Εκεί που ο Απόλλωνας υπερτερούσε ήταν στην ποιότητα των κυπρίων ποδοσφαιριστών του και στο γεγονός ότι όχι μόνο διέθετε συμπαγή άμυνα αλλά και αποτελεσματικότητα στην επίθεση.
Αυτό που με λυπεί ιδιαίτερα είναι το γεγονός ότι, ο Απόλλωνας εκείνης της δεκαετίας δεν κατάκτησε τα τρόπαια που δικαιούταν να κατακτήσει σύμφωνα με την δυναμικότητα που διέθετε αλλά πήρε το ελάχιστο που μπορούσε.
Θεωρώ ότι την δεκαετία του ΄90, εκείνη η ομάδα μοντέλο θα έπρεπε να είχε κατακτήσει πολύ περισσότερα τρόπαια από τα 2 που πήρε. Κρίμα!»
