Μια από τις πιο εμβληματικές μορφές του αγγλικού ποδοσφαίρου και όχι μόνο την δεκαετία του 80′! Ο σπουδαίος Ιρλανδός Ρόνι Γουίλαν υπήρξε βασικό στέλεχος της μεγάλης Λίβερπουλ της δεκαετίας του ’80. Αγωνιζόταν στα χαφ και έπαιξε στην ομάδα από το 1979 ως το 1994. Στην καριέρα του αγωνίστηκε σε περισσότερα από 450 επίσημα παιχνίδια (396 ματς πρωταθλήματος και 53 με την εθνική) και πέτυχε πάνω από 50 γκολ (46 στο πρωτάθλημα). Ο Ρόνι ήταν δυναμικός και δημιουργικός παίκτης της μεσαίας γραμμής. Ξεκίνησε από τη Χόουμ Φαρμ του Δουβλίνου και στις 19 Σεπτεμβρίου 1979 υπέγραψε στη Λίβερπουλ του Μπομπ Πέισλι (Bob Paisley) αντί 35.000 λιρών, λίγο πριν κλείσει τα 18 του χρόνια.
Έκανε το ντεμπούτο του στην ομάδα στις 3 Απριλίου 1981 εναντίον της Στόουκ Σίτι, στο Άνφιλντ, σκοράροντας στο 27΄ το πρώτο του γκολ στη νίκη με σκορ 3-0 της ομάδας του. Όμως, αυτή ήταν η μοναδική του συμμετοχή εκείνη τη σεζόν στην πρώτη ομάδα.
Την επόμενη σεζόν καθιερώθηκε ως αριστερός μέσος, στη θέση του Ρέι Κένεντι που έφυγε από τη Λίβερπουλ. Πήρε μάλιστα το νούμερο 5 του Κένεντι. Στην πρώτη του χρονιά ως βασικός κατέκτησε με τη Λίβερπουλ τον τίτλο και το Λιγκ Καπ, σκοράροντας μάλιστα δύο γκολ στον τελικό κατά της Τότεναμ. Την επόμενη σεζόν 1982-83 η Λίβερπουλ ξαναπήρε τους ίδιους τίτλους και ο Γούιλαν σκόραρε ξανά στον τελικό του Λιγκ Καπ. Πέτυχε στην παράταση το νικητήριο δεύτερο γκολ κατά της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (σκορ: 2-1). Το 1983-84 με τη Λίβερπουλ κατέκτησε τρεις τίτλους: πρωτάθλημα, Λιγκ Καπ και Κύπελλο Πρωταθλητριών, πετυχαίνοντας το τρεμπλ. Όμως, έχασε ένα μέρος της σεζόν από τραυματισμούς.
Ακολούθησε η τραγωδία του Χέιζελ, το 1985, που τραυμάτισε το ευρωπαϊκό πρεστίζ του συλλόγου. Όμως, στην Αγγλία η Λίβερπουλ συνέχισε την επιτυχημένη πορεία, υπό την καθοδήγηση του Κένι Νταλγκλίς. Πέτυχε το νταμπλ, μόλις το τρίτο αγγλικού συλλόγου στον 20ο αιώνα, κατακτώντας πρωτάθλημα και Κύπελλο Αγγλίας. Στον τελικό κατά της συμπολίτισσας Έβερτον ο Γουίλαν σκόραρε δύο από τα τρία γκολ της ομάδας του (σκορ 3-1).
Το 1987 ήταν μια χρονιά χωρίς τρόπαια και από την επόμενη σεζόν ο Γουίλαν απέκτησε κεντρικό ρόλο στη μεσαία γραμμή παραχωρώντας την αριστερή πλευρά στον Τζον Μπαρνς. Η ομάδα πέτυχε νέο νταμπλ, αν και ο Γουίλαν δεν αγωνίστηκε στον τελικό του κυπέλλου, αφού είχε χάσει τη θέση του στην ομάδα από τον Νάιγκελ Σπάκμαν λόγω τραυματισμού.
Τη σεζόν 1988-89, για το μεγαλύτερο διάστημα, ήταν αρχηγός της Λίβερπουλ, έπειτα από τον τραυματισμό του Άλαν Χάνσεν. Ήταν η χρόνια ενός παραλίγο νέου νταμπλ αλλά και του τραγικού δυστυχήματος στο Χίλσμπορο, όπου σκοτώθηκαν δεκάδες οπαδοί του συλλόγου. Ο ηγετικός ρόλος του Γούιλαν στην καθοδήγηση της ομάδας μέσα κι έξω από τον αγωνιστικό χώρο υπήρξε καθοριστικός κατά τη δύσκολη εκείνη περίοδο. Στον τελικό του κυπέλλου σήκωσε ως αρχηγός το τρόπαιο, έπειτα από το νικηφόρο 3-2 επί της συμπολίτισσας Έβερτον. Αλλά στο πρωτάθλημα δεν ήταν τυχερός, μιας και ηττήθηκαν από την Άρσεναλ με γκολ στο τελευταίο λεπτό του τελευταίου αγώνα χάνοντας τον τίτλο.
Το 1989-90 είχε πολλά προβλήματα τραυματισμών αλλά πανηγύρισε άλλο ένα πρωτάθλημα με το σύλλογο. Το 1992 με δικό του γκολ στον ημιτελικό ισοφάρισαν την Πόρτσμουθ και πήραν την πρόκριση στα πέναλτι αλλά ένας τραυματισμός δεν του επέτρεψε να παίξει στο νικηφόρο τελικό κατά της Σάντερλαντ. Έμεινε στην ομάδα ως το 1994.
Από το 1981 ο Γουίλαν υπήρξε βασικό στέλεχος της εθνικής ομάδας της πατρίδας του. Αγωνίστηκε με την πράσινη ιρλανδική φανέλα ως το 1995, συνολικά σε 53 ματς και πέτυχε 3 γκολ. Έκανε το ντεμπούτο του στις 29 Απριλίου 1981 στη νίκη με 3-1 κατά της Τσεχοσλοβακίας. Ήταν μέλος της ιρλανδικής ομάδας που μετείχε στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου του 1988 στα γήπεδα της Γερμανίας, όπου η Ιρλανδία πέτυχε ιστορική νίκη με 1-0 επί της Αγγλίας. Είχε την ατυχία να αγωνίζεται στον ίδιο όμιλο με τους δύο φιναλίστ της διοργάνωσης. Στο ισόπαλο 1-1 με τη Σοβιετική Ένωση πέτυχε ένα καταπληκτικό γκολ με μακρινό σουτ αλλά η ήττα από την Ολλανδία στο τελευταίο ματς του ομίλου, απέκλεισε την ομάδα από τη συνέχεια. Επίσης, ήταν μέλος της εθνικής Ιρλανδίας που μετείχε σε δύο τελικές φάσεις του Παγκοσμίου Κυπέλλου, το 1990 και το 1994.
Τέλειωσε την καριέρα του στη Σάουθεντ και στη συνέχεια εργάστηκε ως προπονητής σε πολλούς συλλόγους, μεταξύ των οποίων στον Πανιώνιο, στον Ολυμπιακό Λευκωσίας και φυσικά στην ομάδα μας για ένα διάστημα την σεζόν 2001/2002. Αηδιασμένος όπως δήλωσε με τα όσα έβλεπαν τα μάτια του στο κυπριακό ποδόσφαιρο έφυγε και μάλιστα έβαλε τέλος στην προπονητική του καριέρα!!! Ο Ρόνι Γουίλαν αποτελεί ακόμα ένα ίνδαλμα για τους οπαδούς της Λίβερπουλ. Σε ψηφοφορία στο διαδίκτυο, στο οποίο ψήφισαν 110.000 οπαδοί του συλλόγου για την ανάδειξη των εκατό πιο αγαπημένων ποδοσφαιριστών της ομάδας, πήρε την 30ή θέση.
