Ήταν Παρασκευή στις 2 Σεπτεμβρίου του 2005 όταν ένας από τους σπουδαιότερους ποδοσφαιριστές που «γέννησε» η Κύπρος και το καλύτερο με διάφορα αριστερό μπακ που είδαν ποτέ τα μάτια μας στα γήπεδα του νησιού, έλεγε το τελευταίο αντίο από τα γήπεδα στην τιμητική του και το παιχνίδι μεταξύ του Απόλλωνα και της συμπολίτισσα ΑΕΛ. Εκείνο το βράδυ είδαμε ένα πιτσιρίκα τον μικρότερο του γιό…Ιωάννη, με την «κυανόλευκη» φανέλα!
Ήταν μόλις εννέα ετών. Εκείνη η σεζόν μας βρήκε πρωταθλητές όμως εκείνο το βράδυ ο μικρός Ιωάννης σίγουρα κοίταξε τα βουρκωμένα μάτια του τεράστιου Πάμπου και κατάλαβε για πρώτη φορά τι επίθετο κουβαλά και ποιος θα πρέπει να είναι ο ποδοσφαιρικός προορισμός του αν αποφάσιζε να ασχοληθεί ενεργά με την στρογγυλή θεά.
Επίθετο βαρύ, επίθετο με ιστορία, που ο Ιωάννης το τιμά δεόντως και σίγουρα ο αξεπέραστος αριστερός ακραίος, που για να αποτυπώσεις τα κατορθώματα του θέλεις τόμο, βλέπει με περηφάνια τον Ιωάννη να συνεχίζει το έργο του!
