Το apollon1954 retro stories σας παραθέτει ένα εξαιρετικό αφιέρωμα του κάλου φίλου και παλιού συνεργάτη μας στο apollon365 του Ανδρέα Καυκαρή για τον σπουδαίο Ρασίντ Χαμντανί.
Θυμίζοντάς μας πότε τον Hicham El Guerrouj και πότε την ιστορία του Φειδιππίδη, παίζοντας ασταμάτητα χωρίς να χάσει λεπτό σε Κύπρο και Ευρώπη, ο Χαμντανί σαν αγγελιοφόρος άλλων εποχών, έχει ήδη μεταφέρει μηνύματα κορυφής και επιτυχιών στον κόσμο του Θρύλου!
Το ότι ο Χαμντανί ακόμα τρέχει…το εμπεδώσαμε όλοι! Τι Βαρσοβίες και Ρώμες, τι Παραλίμνια και Άχνες, τι Λευκωσίες και Λάρνακες ο Ρασίντ δεν καταλαβαίνει τίποτα. Απλά τρέχει, μοιράζει, κόβει, καλύπτει και βοηθάει τον ρύλο να κερδίζει και να εντυπωσιάζει σε Κύπρο και Ευρώπη. Διανύοντας χιλιόμετρα και χιλιόμετρα θα μπορούσε κάλλιστα να είναι αθλητής μεγάλων αποστάσεων.
Φειδιππίδης, Hicham El Guerrouj Rachid Hamdani
Άλλωστε το Μαρόκο έχει τεράστια παράδοση στους αθλητές μεγάλων και μεσέων αποστάσεων, με μεγαλύτερο όνομα βέβαια τον Hicham El Guerrouj, που είναι γνωστός και ως ο «βασιλιάς του μιλίου». Ο συμπατριώτης του Ρασίντ είναι κάτοχος τριών παγκοσμίων ρεκόρ (1500 μέτρα, μίλι και 2000 μέτρα) και εύλογα θεωρείται ένας από τους κορυφαίους αθλητές όλων των εποχών.
Hicham El Guerrouj: Ο Μαροκινός βασιλιάς του μιλίου
Αν τώρα ο Χαμντανί βρισκόταν στην Αρχαία Ελλάδα θα ήταν σίγουρα αγγελιοφόρος. Κάτι σαν τον Φειδιππίδη … Τον πατέρα των δρομέων. Τον άνθρωπο που κλήθηκε λίγο πριν τη Μάχη του Μαραθώνα από τον στρατηγό Μιλτιάδη και τους υπόλοιπους Αθηναίους στρατηγούς να διανύσει μέσα σε 5 μέρες γύρω στα 2300 στάδια, που στην εποχή μας μεταφράζονται σε περίπου 420 χιλιόμετρα, προκειμένου να ζητήσει βοήθεια από τη Σπάρτη.
Φειδιππίδης: Ο πατέρας των δρομέων
Ο μεγάλος Έλληνας δρομέας, διέθετε και το μυαλό αλλά και τη φυσική κατάσταση να φέρει εις πέρας την αποστολή του. Κάτι σαν τον Χαμντανί που τρέχει μεν ασταμάτητα αλλά δεν παύει σε καμία περίπτωση να χρησιμοποιεί και το ποδοσφαιρικό του μυαλό…
Ο Φειδιππίδης λοιπόν μετέφερε το μήνυμα στη Σπάρτη, για να πάρει ωστόσο ως απάντηση ότι η πόλη της Λακωνίας δεν μπορούσε να εκστρατεύσει σε άμεση βοήθεια της Αθήνας. Ο μεγάλος δρομέας έφυγε, γνωρίζοντας ότι η πόλη του θα έδινε μόνη της τη μάχη. Φτάνοντας πίσω στην Αθήνα βρήκε όλους τους Αθηναίους στρατηγούς να τον κοιτούν με ανυπομονησία. Αφού τους εξιστόρησε τα πάντα, τους εκμυστηρεύτηκε ότι η νίκη θα ήταν με το μέρος τους, όπως του είχε φανερώσει ο θεός Πάνας κατά την επιστροφή.
Οι Αθηναίοι στρατηγοί δάκρυσαν από συγκίνηση για το σθένος και την τεράστιά δύναμή του. Και όταν σε λίγες μέρες έφτασε η ώρα της Μάχης, η ώρα που οι Έλληνες θα αντιμετώπιζαν στο Μαραθώνα την πρώτη εισβολή των Περσών σε ελληνικό έδαφος, ο Μιλτιάδης τον κάλεσε στη σκηνή του. Του είπε να σταθεί πλάι του σ’ όλη τη μάχη. Δεν χρειαζόταν τίποτε άλλο να κάμει, παρά να διηγείται στους Αθηναίους την απίστευτη ιστορία του, τα χιλιόμετρα που διένυσε και τα απίστευτα κατορθώματά του.
Οι Έλληνες κέρδισαν τους πανίσχυρους Πέρσες και η μάχη στον Μαραθώνα έμεινε στην ιστορία ως μια από τις σημαντικότερες στιγμές της ανθρωπότητας.
