Όταν τα μεγάφωνα του Τσιρείου αντηχούσαν το όνομα “Γιαγκουδάκης 2,” κάθε φίλαθλος του Απόλλωνα ήξερε πως επρόκειτο για τον Γιάννη Γιαγκουδάκη, έναν παίκτη που ενσάρκωνε τη μαχητικότητα, τη δύναμη και την αφοσίωση στον σύλλογο.
Δεν ήταν εύκολο να φέρεις το ίδιο επίθετο με τον αιώνιο αρχηγό του Απόλλωνα, τον Γιαννάκη Γιαγκουδάκη, αλλά ο Γιάννης κατάφερε να δημιουργήσει τη δική του ξεχωριστή ιστορία.
Αγωνιζόμενος στη θέση του κεντρικού αμυντικού, ο Γιάννης Γιαγκουδάκης έμεινε στη συνείδηση των φιλάθλων ως ένας μαχητής με ατσάλινη ψυχή και ανυπέρβλητη αποφασιστικότητα.
Από το 1981 μέχρι το 1985, τίμησε τη φανέλα του Απόλλωνα με σταθερή απόδοση, αφοσίωση και πάθος που δεν γνώριζαν όρια. Ήταν ο παίκτης που έβαζε το σώμα του μπροστά από τη μπάλα, που κέρδιζε μονομαχίες στον αέρα και στο έδαφος, και που έδινε πάντα το 100% για να κρατήσει την ομάδα του αλώβητη.
Ο Γιάννης Γιαγκουδάκης δεν ήταν ένας συνηθισμένος αμυντικός. Ήταν ένας ποδοσφαιρικός πολεμιστής. Με τη δύναμη, το πάθος και την αυταπάρνηση που έβγαζε σε κάθε παιχνίδι, αποτελούσε τη ραχοκοκαλιά της άμυνας του Απόλλωνα. Δεν δίσταζε να ρίξει το σώμα του στη φωτιά για να αποτρέψει κάθε απειλή.
Η σωματική του δύναμη ήταν αδιαμφισβήτητη, αλλά η ψυχή του ήταν εκείνη που τον έκανε ξεχωριστό. Έβγαζε στο γήπεδο έναν μοναδικό συνδυασμό πειθαρχίας και έντασης.
Ήταν ο παίκτης που μπορούσε να καθηλώσει τους αντιπάλους με την αποφασιστικότητα και την ενέργεια που έφερνε σε κάθε μονομαχία.
Ο Γιάννης Γιαγκουδάκης δεν ήταν απλά ένας αριθμός στα μεγάφωνα ούτε “δεύτερος” σε τίποτα. Ήταν ένας ξεχωριστός παίκτης που έδωσε τα πάντα για τον Απόλλωνα. Ήταν ο στόπερ που κρατούσε την άμυνα όρθια, ο πολεμιστής που ποτέ δεν άφηνε έναν αντίπαλο να περάσει χωρίς μάχη.
