Εκείνον τον εφιαλτικό Ιούλιο του 1974, τον Ιούλιο της καταραμένης εισβολής, βρίσκει τον #Αναστάση_Φουρλά έφεδρο αξιωματικό στη πρώτη γραμμή με τους συμπολεμιστές του.
#Κτυπημένος με δύο σφαίρες στα πόδια και πεσμένος στη μέση του δρόμου, δέχεται καταιγισμό σφαιρών με τους #Τούρκους να προσπαθούν να τον #αποτελειώσουν.
Ένας έφεδρος λοχίας των #Καταδρομών αψηφάει τις σφαίρες, τρέχει τον αρπάζει και τον μεταφέρει σε ασφαλές σημείο, σώζοντας τη ζωή του. Είναι ο #Ελισσαίος_Παπαελισσαίου, ο ήρωας που μερικές μέρες αργότερα έπεσε νεκρός, κτυπημένος από τουρκική ναπάλμ.
Ο #Αναστάσης γνωστός σε φίλους και γνωστούς και ως #Τάσος, βρίσκεται στο νοσοκομείο όταν μαθαίνει για τον χαμό του ανθρώπου που λίγες μέρες πριν του είχε σώσει την ζωή από βέβαιο θάνατο!
Καταρρέει στην αρχή, όμως στην συνέχεια βρίσκει το σθένος και κουράγιο να του εκφράσει το μεγάλο ευχαριστώ μέσω ενός μικρού αλλά γεμάτο σεβασμό ποιήματος, που έγραψε για τον αλησμόνητο ήρωα το οποίο ευτυχώς #διασώθηκε:
«Δεν μπορώ φίλε να σου ζωγραφίσω τη μορφή για να σε τραγουδήσω. Κι όμως είσαι ο #Αη_Γιώργης ο εκδικητής στο Γολγοθά της #Ρωμιοσύνης. Ελισσαίο, είσαι μεγάλος και αθάνατος. Γιατί ζωγραφίζεις τη ζωή με το δίκαιο».
Ήταν μια #ωδή από έναν #αγωνιστή προς έναν #ήρωα, που η μοίρα τους έπαιξε αυτό το τραγικό παιχνίδι, αλλά η ιστορία τους, πρέπει να διδάσκεται στους νεότερους, για να μαθαίνουν τι σημαίνει #αλληλεγγύη, #θάρρος #παλληκαριά αλλά κυρίως #ευγνωμοσύνη!
