Μια συλλεκτική φωτογραφία, τραβηγμένη πριν από 31 ολόκληρα χρόνια, στον εκτός έδρας ευρωπαϊκό αγώνα του Απόλλωνα απέναντι στην Τέουτα Αλβανίας.
Μια φωτογραφία που χωράει μέσα της όχι μόνο πρόσωπα αλλά και ολόκληρη την ψυχή μιας εποχής. Εκεί βρίσκονται ο Αντ, ο Χαμπής, ο Ρίτσιης και ο Γιώργος Νικολάου. Πρόσωπα που σημάδεψαν με την παρουσία τους, που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή σε μέρες δύσκολες αλλά και όμορφες, που κουβάλησαν στις πλάτες τους την πίστη και την αφοσίωση στον Απόλλωνα.
Ήταν τα χρόνια που το ευρωπαϊκό ταξίδι δεν είχε τη σημερινή αίγλη, την τηλεοπτική προβολή και τη λαμπρότητα. Ήταν, όμως, κάτι ίσως πιο αληθινό: μια περιπέτεια. Ένα ταξίδι σε αχαρτογράφητα εδάφη, σε χώρες που ακόμη προσπαθούσαν να σταθούν στα πόδια τους. Και μέσα σε αυτό το σκηνικό, η φανέλα του Απόλλωνα να στέκεται περήφανη, να κουβαλάει τη Λεμεσό και να γράφει την ιστορία της.
Η φωτογραφία με τα τέσσερα αυτά πρόσωπα δεν είναι απλά μια αναμνηστική πόζα. Είναι η απόδειξη της διαχρονικότητας του Απόλλωνα. Είναι η υπενθύμιση ότι η ομάδα μας είχε πάντα δίπλα της ανθρώπους που ήταν διατεθειμένοι να ακολουθήσουν παντού, να σταθούν στο πλευρό της, να γίνουν οι σκιές της στις χαρές και στις λύπες.
Και σήμερα, σχεδόν τρεις δεκαετίες μετά, κοιτάζοντας αυτή τη φωτογραφία, δεν μπορούμε παρά να νιώσουμε συγκίνηση. Γιατί βλέπουμε πρόσωπα που κουβαλούν μνήμες, που μας θυμίζουν ότι ο Απόλλωνας δεν είναι μόνο οι τίτλοι, οι ποδοσφαιριστές και οι προπονητές. Είναι πάνω απ’ όλα οι άνθρωποι.
Μια φωτογραφία σαν κι αυτή φυλάσσει την αυθεντικότητα μιας ολόκληρης εποχής. Μιας εποχής που ο Απόλλωνας χτιζόταν μέρα με τη μέρα, με θυσίες, με πίστη και με πρόσωπα που έμειναν στην ιστορία.
Κι όσο κι αν αλλάζουν οι καιροί, οι τηλεοπτικές κάμερες πιο πολλές και τα social media πιο δυνατά, η ουσία παραμένει η ίδια: ο Απόλλωνας γράφεται μέσα από τους ανθρώπους του. Και αυτή η φωτογραφία, πριν 31 χρόνια στην Αλβανία, είναι μια ζωντανή απόδειξη.
Πηγή φωτογραφίας: Προσωπικό αρχείο Μάριου Αταλιώτη.
