Υπάρχουν κατακτήσεις που φέρουν πάνω τους την υπογραφή ενός παίκτη. Το Κύπελλο του 1992 για τον Απόλλωνα δεν θα γραφόταν ποτέ με τα ίδια χρυσά γράμματα αν κάτω από τα δοκάρια δεν βρισκόταν ο Μιχάλης Χριστοφή. Ο άνθρωπος που έδινε σιγουριά, αυτοπεποίθηση και τελικά την απόλυτη ασφάλεια σε μια πορεία που έμοιαζε προορισμένη να στεφθεί με τρόπαιο.
Ο Μιχάλης Χριστοφή αγωνίστηκε στους οκτώ από τους εννέα αγώνες του κυπέλλου εκείνης της σεζόν και κράτησε το μηδέν σε όλους. Ούτε ένα γκολ! Μια επίδοση που δεν αποτελεί απλά στατιστική· είναι το ζωντανό αποτύπωμα της κλάσης, της συγκέντρωσης και της αποφασιστικότητάς του.
Οι αποκρούσεις του δεν ήταν τυχαίες, ούτε απλές. Ήταν καθοριστικές, σωτήριες, εκείνες που αλλάζουν την ιστορία ενός αγώνα και τελικά χαράζουν τον δρόμο για την κατάκτηση ενός τίτλου.
Ο Απόλλωνας του 1992 είχε παιχταράδες, είχε ποιότητα και βάθος, όμως το μυστικό της επιτυχίας ήταν ότι διέθετε τερματοφύλακα-βράχο. Έναν τερματοφύλακα που έβαλε την προσωπική του σφραγίδα στην πορεία προς το τέταρτο κύπελλο.
Ο Μιχάλης Χριστοφή ήταν το «νούμερο ένα για φίλημα» και έμεινε για πάντα στην ιστορία ως ο φύλακας άγγελος εκείνης της μαγικής διαδρομής.
