Ο Εστεμπάν Σακέττι ηταν το καθαρόαιμο “pitbull” του Απόλλωνα, ένας παίκτης που αμυνόταν με μια αδιανόητη άγνοια κινδύνου, λες και κάθε μονομαχία ήταν ζήτημα ζωής και θανάτου.
Έμπαινε στις φάσεις με τρόπο που έκανε τον αντίπαλο να διστάζει πριν καν πλησιάσει τη μπάλα. Για τον Σακέττι, η σωματική του ακεραιότητα ήταν απλώς… μια λεπτομέρεια.
Ο τρόπος με τον οποίο έκανε τάκλιν, κυνηγούσε μπάλες και κάλυπτε χώρους ήταν εξωπραγματικός. Έμπαινε με δύναμη, αλλά και με μυαλό. Ήταν παίκτης με αίσθηση του ρυθμού, με πάθος που μετέδιδε σε όλη την ομάδα. Ένα «σκυλί» που δεν σταματούσε ποτέ, ένας παίκτης που ανέβαζε τον παλμό του γηπέδου μόνο με την παρουσία του.
Ήταν ο ορισμός του μαχητή όχι του εντυπωσιακού, αλλά του απαραίτητου. Ο παίκτης που έκανε τη βρώμικη δουλειά, που έμπαινε πρώτος στη φωτιά και έβγαινε τελευταίος.
Ο Σακέττι τίμησε τη φανέλα του Απόλλωνα με αίμα, ιδρώτα και ψυχή. Ένας ποδοσφαιριστής που δεν θα ξεχαστεί ποτέ, γιατί ενσάρκωσε με τον πιο ωμό, τον πιο αληθινό τρόπο, το πάθος του Απόλλωνα.
