Ο θρυλικός Φάλκο ήταν το πρόσωπο του ανυπότακτου, ο τύπος που έμπαινε στο γήπεδο και άλλαζε τη θερμοκρασία του αγώνα πριν καν ακουστεί το πρώτο τάκλιν.
Ο Φάλκο δεν χρειαζόταν συστάσεις. Μια φιγούρα ωμή, αυθεντική, επικίνδυνη για κάθε αντίπαλο.
Κάθε του διεκδίκηση ήταν δήλωση πολέμου, κάθε ενέργεια του φώναζε ότι το ποδόσφαιρο δεν ανήκει στους άτολμους.
Και το μαλλί του, αυτό το θρυλικό μαλλί, ήταν λάβαρο μιας ιδεολογίας που έλεγε ότι το πάθος δεν μπαίνει σε καλούπια και οι αγώνες κατακτιούνται μόνο από όσους τολμούν.
