Το «κυανόλευκο» ρολόϊ του χρόνου, μας μεταφέρει πίσω 39 ολόκληρα χρόνια και πιο συγκεκριμένα στις 15 Σεπτεμβρίου του 1982 όταν η ομάδα μας, βρέθηκε στο μεγαλοπρεπές στάδιο «Κάμπ Νου» της Βαρκελώνης για να αντιμετωπίσει τους «Μπλαουγκράνα» στο πλαίσιο του α’ γύρου του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης.
Παρά την βάρια ήττα με 8-0, όσοι αγωνίστηκαν σε εκείνο το παιχνίδι θεωρούνται ακόμη και ως σήμερα ποδοσφαιρικά ευλογημένοι! Ωστόσο υπάρχει ένας, που εκτός από ευλογία, κατάφερε να αποκτήσει ένα ποδοσφαιρικό κειμήλιο μοναδικό, που θα τον ζήλευαν ακόμη και πιο παθιασμένοι συλλέκτες σε ολόκληρο τον κόσμο. Αυτός δεν είναι άλλος από τον Βάλτερ Βέβη, ο οποίος στην κατοχή του έχει την φανέλα με του νούμερο «10», που φορούσε ποιος άλλος, από τον τεράστιο Ντιέγκο Αρμάνδο Μαραντόνα.
«Θυμάμαι ότι για 35 λεπτά κοιτάζαμε στα μάτια την σπουδαία εκείνη ομάδα. Ήρθε όμως το γκολ του Γερμαναρά Σούστερ, ένα λεπτό αργότερα να μας λυγίσει τα πόδια και μετέπειτα…καταρρεύσαμε» αναπολεί ο Βάλτερ και συνεχίζει: «Το ημίχρονο έκλεισε με 3-0, ενώ στην επανάληψη οι ποδοσφαιριστές της Μπάρτσα, μας ταλαιπώρησαν αφάνταστα εξού και το βαρύ 8-0.Θυμάμαι τον φίλο μου, τον Αντώνη Αντρελλή, το πόσο είχε ταλαιπωρηθεί μαρκάροντας τον Μαραντόνα. Έτρεχε συνεχώς να τον σταματήσει, όμως αυτό ήταν αδύνατο! Μεγάλη πάστα ποδοσφαιριστή και ο Σούστερ, ο οποίος παρέσερνε ότι έβρισκε στο διάβα του. Ήταν όμως μια εμπειρία μοναδική, ανεπανάληπτη, που όσα χρόνια και αν περάσουν με τίποτα δεν μπορεί να διαγραφεί από την ποδοσφαιρική μου μνήμη».
Η κουβέντα μας πάει στην φανέλα με το νούμερο «10» με τον παλαίμαχο «κυανόλευκο» άσσο να εξηγεί πως κατάφερε να την αποσπάσει! «Με το τέλος του αγώνα όλοι μας θέλαμε να ανταλλάξουμε φανέλα με τους ποδοσφαιριστές της μεγάλης Μπάρτσα. Εγώ επειδή γνώριζα Γερμανικά, προσέγγισα τον Μπέρντ Σούστερ και του ζήτησα να ανταλλάξουμε φανέλες. Αυτός δέχθηκε και έτσι στην κατοχή μου είχα ήδη το νούμερο «8», Σούστερ, ενός ποδοσφαιριστή παγκόσμιας κλάσης. Ωστόσο επειδή ο Μαραντόνα είχε αντικατασταθεί στην επανάληψη, τον παρακάλεσα αν μπορούσε να μου φέρει την φανέλα του Ντιέγκο. Πράγματι ο Γερμανός, χωρίς κανένα ενδοιασμό και έχοντας άψογες σχέσεις με τον Αργεντινό, μπήκε στο αποδυτήριο και μου την έφερε! Από τότε την φυλάω σαν «κόρη οφθαλμού» γνωρίζοντας ότι στην κατοχή μου έχω ένα αντικείμενο μοναδικό».
