Ήταν μέρα Τετάρτη, στις 16 του Μάρτη του 2011 και ο Απόλλωνας υποδέχεται στο Τσίρειο στάδιο στον επαναληπτικό προημιτελικό του Κυπέλλου τον Ολυμπιακό. Το ισόπαλο αποτέλεσμα 1-1 του πρώτου αγώνα στο ΓΣΠ, έδινε αρκετές ελπίδες πρόκρισης στους «κυανόλευκους» ποδοσφαιριστές ωστόσο τα πάντα διαφοροποιήθηκαν όταν ο Ντεντέ λίγο πριν από τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου έκανε το 0-2 για την ομάδα του Τακτακαλά!
Στην επανάληψη και για περίπου ένα 35λεπτο οι ποδοσφαιριστές όσο κι αν ήθελαν, όσο κι αν προσπαθούσαν, δεν μπορούσαν με τίποτα να βρουν το δρόμο προς τα δίκτυα. Οι πλείστοι είχαν αρχίσει να συμβιβάζονται με τον αποκλεισμό εκτός από μερικές εκατοντάδες υποστηρικτές στη δυτική κερκίδα, που παρέμειναν στις θέσεις τους και δεν σταματούσαν να ενθαρρύνουν τους ποδοσφαιριστές, ευελπιστώντας σ’ ένα θαύμα! Το ρολόι του Τσιρείου σταδίου σημάδευε το 78′ όταν η μπάλα απομακρύνθηκε από τους φιλοξενούμενους αμυντικούς σε πλάγιο άουτ. Τότε, Τόνι Λόπες -σαν σπρίντερ- έτρεξε για να την επαναφέρει στον αγωνιστικό χώρο. Σηκώνοντας το κεφάλι του προς τη δυτική αντίκρισε ένα κόσμο που ακόμη πίστευε στην ανατροπή. Απ’ εκείνο το χρονικό σημείο και μετέπειτα το τι συνέβη γράφτηκε με «χρυσά» γράμματα στην ιστορία της ομάδας. Μια επική ανατροπή που χαράχτηκε στη μνήμη όσων τη βιώσαν.
Το σφύριγμα της λήξης βρήκε όλους όσους είχαν παραμείνει στη δυτική κερκίδα να προσπαθούν να συνειδητοποιήσουν το τι έγινε. Όλοι οι ποδοσφαιριστές έτρεχαν σαν «τρελοί» αφού ούτε οι ίδιοι είχαν καταλάβει τι είχαν πράξει! Η απολυτή ποδοσφαιρική «ηδονή» και σίγουρα τυχεροί αυτοί που την βιώσαν από κοντά!
